Een memorabele dag in Busan - Reisverslag uit Busan, Zuid-Korea van Edwin Mincke - WaarBenJij.nu Een memorabele dag in Busan - Reisverslag uit Busan, Zuid-Korea van Edwin Mincke - WaarBenJij.nu

Een memorabele dag in Busan

Door: Edwin Mincke

Blijf op de hoogte en volg Edwin

23 Juni 2012 | Zuid-Korea, Busan

Beste Lions vrienden ,
het was me gisteren toch wel weer een boeiende dag. Mijn biologische klok speelt me toch weer parten . Net zoals nu, weer wakker om 03.30 hr. Wat doet een mens dan zoal? Het dagelijkse blogje schrijven voor de Lions achterban , even skypen met de ouders ( 80 en 92 , hi pa en ma , groeten uit Busan ) en zijn mails nakijken. Toch proberen te slapen van 6 tot 7 , noppes dus. Ik denk dat ik het voorbeeld ga volgen van onze gouverneur Guy Schalenbourg die elke ochtend om 6 uur het strand op spurt om zijn obligate 10 km te gaan lopen, in zijn kielzog gevolgd door een meute Koreaanse bewonderaarsters.
Vandaag extra fuel binnen nemen via een uitgebreid ontbijtbuffet dat zowat voldoet aan alle smaken van alle continenten. Want vandaag is de grote International Parade die toch een behoorlijk stuk van de dag in beslag neemt.
Afspraak in de hotellobby om 9 uur stipt want de parade start om 10 .00 uur en een mens wil toch wel op tijd starten , niet?
In ons hotel verblijft ook de Franse en Nederlandse delegatie. Er wordt een prijs uitgereikt voor het land dat het mooiste is uitgedost. België stelt zich bescheiden op met de heren in wit hemd met korte mouwen en aangepaste das en broek en de dames idem dito ( witte blouse en aangepaste rok )met een beeldige Fuchsia foulard gedrapeerd over de rechterschouder. Mooi, eenvoud siert. Maar ons geheim wapen wordt pas onthuld op de parade zelf. Ook onze vrienden Leo's zijn voltallig aanwezig ( 4 dapperen ) die de banner MD112 België zullen dragen.
De Fransen hebben ook hun lichtblauw kostuum aangetrokken , die drijven straks van de hitte zeker uit hun vest. En dan de Nederlanders: heerlijk om zien . De dames in typische klederdracht met wit kanten hoofddeksel en de heren in een blauwe boerenkiel met oranje klompen. Iedereen wordt stelselmatig opgehaald door bussen behalve een harde kern Belgen en een paar Lions uit Lomé. We voelen dat er iemand uit ons district ontbreekt, tiens ....waar is Gouverneur Guy S ? Er wordt een verkenner uitgestuurd die even later terugkomt met de blijde boodschap dat Guy net wakker geworden/gemaakt is en dat hij er meteen aankomt. Gelukkig dat het allemaal wat langer duurt dus. EIndelijk om 10.15 hr een bus die ons naar de startplaats voert.
We worden gedropt aan een groot plein aan de Marina Jachthaven waar zich ondertussen ongeveer 12.000 man verzameld heeft: het heeft iets weg van het carnaval in Rio. Wat een mensenmassa! Dit jaar loopt Canada voor ons en achter ons Bangladesh ( en dat zullen we geweten hebben ).
België neemt zijn posities in en dan halen we ons geheim wapen boven: onze vlaggen. Vooraan zal de Belgische vlag gedragen worden en achteraan hebben we de afsluiting met een Vlaamse Leeuw, de Brusselse Lelie, De Waalse haan en nogmaals een Belgische vlag. Een vrolijke bende vendelzwaaiers.
Ondertussen zijn de verschillende landen zich aan het opwarmen met bij ons in de buurt de Chinezen die een prachtige drakendans uitvoeren. Vermits alle landen alfabetisch ( in omgekeerde volgorde ) worden opgesteld zal voor ons China en dan Canada en dan België en dan Bangladesh ( ! ) optreden.
Eindelijk is het onze beurt en we krijgen al hommeles met de Bangladesh bende die ons gewoon wil voorbijsteken . Een harde hand en wat gerichte meppen met de Belgische vlaggestok maken duidelijk dat ze achteraan België moeten aansluiten. Ondertussen staan we al 2 uur stil in de zon die toch al wat begint te steken, maar er is ons verzekerd dat er op het parcours flesjes water worden uitgedeeld dus er is hoop dat onze tong niet volledig uitdroogt. En dan begint de parade van ongeveer 2,5 km aan een gestaag tempo tussen de skyscrapers van Busan .
Een mooi beeld , we worden uitbundig toegejuigd door 100.000 Koreanen die continu " annyeonghaseyo " ( hallo ! ) roepen.
Ondertussen breekt er achteraan in onze delegatie bijna een burgeroorlog uit tussen België en Bangladesh. Er zitten een paar heethoofden tussen ( Muhammad en Ashraf ) die veel te snel lopen en continu ongedisciplineerd tussen onze rangen lopen. De oplossing is eenvoudig: een rondje authentiek vendelzwaaien houdt hen op een veilige afstand maar Muhammad vindt het toch nodig onze Brusselse Jean-François die de Brusselse vlag draagt een beetje te jennen. Jean-François is natuurlijk een maat te groot (letterlijk) voor kleine Muhammad met de grote mond en hij druipt wijselijk af.
Luc Debois ( met Vlaamse Leeuw ) heeft een andere techniek ontwikkeld : telkens we stoppen, zwiert hij de Vlaamse Leeuw naar achter en houdt zo de Bangladesh boys op drie meter afstand. Luc heeft echter geen vlaggestok houder gekregen en laat de vlaggestok rusten op andere lichaamsonderdelen ter hoogte van de broeksriem( pijnlijk, maar Luc draagt dapper voort ) .
De beloofde flesjes water waren al lang uitgeput tegen dat wij vertrokken en de zon begint serieus te steken en iedereen ziet scheel van de dorst . Gelukkig zie ik in de verte een 7-11 supermarktje en spurt even binnen ( als freelance cameraman mag ik mij dat veroorloven ) en koop een 15 tal flesjes water.
Vermits de dorstigen laven één van de hoofdtaken is van een goed christen , begin ik aan een rondje waterbedeling aan de 96 koppige delegatie . " eerlijk delen aub! " , ze hebben mij nog nooit zo graag gezien vandaag! ( Ik kan mij inbeelden hoe 40 dagen in de woestijn moet aangevoeld hebben )
Enfin het einde is in zicht en we komen aan de eretribune waar we opgewacht worden door Dr Wing Kun Tam, Sid Scruggs, Wayne Madden, Barry Palmer en vele andere coryfeeën. Gelukkig is de aankomst op wandelafstand van ons hotel .
Iedereen duikt in de hotelbar om het vochtniveau terug op peil te brengen ( Paulaner bier, zeer verfrissend na een wandeling van 4 uur in de blinkende zon ).
Even rusten en dan klaar maken om naar de receptie van de Oostenrijkse- Zwitserse delegatie te gaan in hotel Paradise van 17 tot 19 hr. Ideaal als opwarmer voor onze eigen Belgische receptie om 20.00 uur.
En dan onze Belgische receptie. Een verrassing want niemand minder dan Dr Wing-Kun Tam is langs gekomen om het woord te nemen. Na hem volgt nog Wayne Madden en een aantal andere bekende Lions topfiguren. Plots zie ik Dr Wing-Kun Tam stilletjes wegsluipen naar de uitgang. Ik had beloofd aan de zonevoorzitter om een interview te regelen met Dr.Wing-Kun Tam maar besef dat dit schier onmogelijk zal zijn. Dan op z'n minst op de foto met hem!
Ik spurt naar de uitgang en slaag er in om samen met Wing-Kun Tam op de foto te gaan met de hulp van Elien Van Dille die behendig mijn smartphone ( wat een uitvinding! ) gebruikt om ons te vereeuwigen : het resultaat ziet U in bijlage ( 1000 maal dank Elien!) . Mission Accomplished . Nu nog op zoek naar Wayne en Barry en dan heb ik ze alle 4 op één rij!!

En ondertussen is het weer 06.15 en zullen we maar wakker blijven zeker ?
Ik twijfel tussen gaan lopen op mijn blote voeten op het strand ( Guy S achterna) of eens vroeg gaan ontbijten( dan kan ik 4 keer teruggaan zonder in affronten te vallen ) Wat het geworden is , kunt U morgenvroeg weer lezen ( weddenschappen zijn mogelijk, minimuminzet 10.000 Won ).

En dan weer verzamelen in de hotellobby in grand tenue om de openingsceremonie mee te maken.
Ondertussen heb ik al meer dan 70 minuten film verzameld , daar zal vandaag zeker nog een uurtje bijkomen.

Tot morgen , same time , same place !!



Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Korea, Busan

Edwin

Hallo, hier vind je een verslag van mijn reis naar Busan , Zuid Korea. Grts Edwin

Actief sinds 25 Mei 2012
Verslag gelezen: 452
Totaal aantal bezoekers 16309

Voorgaande reizen:

20 Juni 2012 - 28 Juni 2012

Wereldcongres Busan Lions International

Landen bezocht: